Gerçek büyük adamlar, dünyanın en gerçek ve en büyük kederlerini yaşamışlardır.

Dünyada her şeyden memnun görünen, her şeye alışan insanlar vardır; emekli albay da onlardandı.

Baskı altından kurtulan aşağılık bir insan, bu sefer kendisi başkasını ezmeye çalışır.

Şüphesiz, bilgisizlik soytarılığın bir çeşididir.

Zenginlerde buzağı, fakirlerde çocuk boldur!

Erdem olmayınca, bilgeliğin ne değeri var ki!

En sevimsiz, en şımarık adamlar bile, isteklerinin yerine getirilmesiyle, hiç olmazsa bir zaman için uslanırlar; bunu herkes bilir.

Kelle kesildikten sonra, saçların ardından ağlanır mı?

Eh bakalım, yıkımlar geçirecek, acı çekecek misin?Kederin yükü ağır ama bu, zayıf yüreklere göre değildir. Yıkım sağlam yüreklere dadanır, sinsi sinsi kan ağlatır.

Gözyaşlarıyla ıslanmış yüzüne şefkatle baktı .Sonra hızla eğilerek ayaklarını öptü. Geç kız sapsarı kesildi.Islak gözlerini Raskolnikov'a dikti.Bütün vücudunu bir titreme nöbeti sardı. Elleriyle onu uzaklastırmaya çalışırken; -Ne yapıyorsunuz?Yalvarırım kendinize gelin efendim!Bu yaptığınız deliliktir! Hemde benim gibi bir kızın...diye kekeledi. Raskolnikov ayağa kalktı.Pencereye doğru yürüdü.Gölgesi Sonya'nın üzerine düştüğü sırada geri döndü: -Ben senin önünde yere kapanmadım! dedi. "Çektiği acılara rağmen , inancını yitirmeyen tüm insanların önünde eğildim ...!"