Pek büyüktür benim günahlarım,pek... Kime kimseye de Söyleyemem. Günleri,mevsimleri unutmuşumdur.Bir titremedir gider baharda da,kışta da

"Hâlâ şaşarım düşündükçe, insanın yüreği nasıl olup da sevdadan nasıl çatlamaz diye..."

"Evet, acıları yüklenmek, kimsenin acısına katılmamakla elde edilen erdemlerdendir..."

Çocukken yaşananlara önem verilmeli. Çünkü insan o yaşlarda sevinmeye o kadar hazırdır ki, o sevinçlerin benzerlerini bile yaşamayabilir bir daha...

Bir şey var ki o çok önemli, insanlara sevgimiz arttı ve de güvenimiz; ufak tefek akıllı akıllı bakan bir kız, sana yakışan sonuna dek dayanmaktır, diyor, onlar mı çok iyiydiler, hadi canım ordan, herkesin kendince iyiliği nitelemesi var, kimse mükemmel değil; bunu öğrendiğimizde kendimizi tanımış olduk, beğendik de, bu ayağımızın suya ermesiydi...

Buna mutluluk demeyelim. Hüzündür olsa olsa, palyaço giysileri ile gelen aldatıcı hüzün...

'' Duygularımızdan, sevgimizden utanır olduk. Sevgisizliği savunmayı aklı yüceltmek sandık. Pembe suskun çay fincanları kırıldı. Yerlerine bitkisel yağlarla yapılan akşam kahvaltıları geldi...''

Çok acı çeken biri vardı, şehrin tüm pazartesileri ona kapalıydı ve diğer günleri de...

Gidiyor musunuz? Güle güle. Kapıyı iyice kapayın. Sizden üşüdüm...

Gidiyormusunuz ? Güle güle Kapıyı iyice kapayın Sizden üşüdüm....