Sessizlik çoğu insan için bir kalkan gibidir... Yorgun, suçlu, kederli kırık ruhlar daha çok saklanmak isterlerdi kendisini çevreleyen bedenlere. Bazen agresif bazen de depresif olurlardı bu yüzden. İçerde yaşanan bu dengesizlikleri de bedenler gizlerdi. Sayfa;76

Her kapı çalınmaz, her kapı da açılıp içeri girmek için değildir. Sayfa;77

Beyni ile kalbi arasında oluşan kıskaçta sıkışan kimin ruhuydu? Sayfa;79

Bazen kıl payı denen bir tabir vardır ya , yakalarsan kurtulabileceğini bir aralıktır. Yakalayamazsan sonsuza dek kaybedeceğin .... Sayfa;81

Onu evdeki bir biblo yerine koymaya devam etmişti. Kimsenin dokunmayacağı kadar değerli, tek başına tozlanmaya bırakacak kadar değersiz!! Sayfa;84

-Vicdan mı ? Hı hı , evet vicdan - Hani şu kişisel davaların , dünyanın temsili adalet binalarına taşınmadan önceki ve dahi taşındıktan sonra bile görünmez manevi salonlarında görüldüğü yerdi değil mi ? Evet, iyi benzetme. Sayfa;86

Doğrunun ve yanlışın doğrudan insanın içinden gelen sesle bildirildiği; nefsin ise çıkar ve kibirden harmanlanmış zırhtan ekseriyetle geçmeyi becerememesi yüzünden " tercihen - bile bile yapılan hataların" hüküm sürmesi yüzünden , kanayan "Hakkın" dinmeyen sesiydi değil mi ? Sayfa;87

Kim ki adaleti bozarsa, bir gün gelip kendisi için aradığı yegane şey ya adalet, ya eşitlik , ya da başkalarına göstermediği vicdan oluveriyordu. Sayfa; 87

Ne yaparsak yapalım kaderimizi belirlemede mutlak bir güce sahip değiliz. "Dinleyin size verilecektir. Arayın bulacaksınız. Kapıyı çalın size açılacaktır. Çünkü her dileyen alır, kapı çalana açılır!.." İncil- Kağıttan Köprüler /Elvan Ebinç

Yol uzun ve çetin... Bu yolda başkasıyla alabileceğin mesafeyi, kendinle alabileceğin mesafe belirler.. Sayfa;115