Gökyüzünden ve yeryüzünden önce hayal meyal kurulmuş bir şey var. Sessizlikte ve boşlukta öylece duruyor ve değişmiyor, dönüp dolaşıyor ve yorgun düşmüyor. Dünya?nın anası olabilir, adını bilmiyorum. Bir sözcük kullanmak için ona ?yol? diyorum. Derme çatma bir isim bulabiliyorum ve ona ?büyük? diyorum. Büyük olunca aramızda bulunmuyor, bulunmayınca uzaklarda var oluyor, uzaklarda var olunca da içimizde yaşıyor. _ Tao te Ching, Milattan önce yaklaşık 600.

''Yalnız özgür insanların eğitilmesi gerektiğini söyleyen çoğunluğa değil, yalnız eğitimlilerin özgür olduğunu söyleyen düşünürlere inanmalıyız.''

Cehaletin esenlik getirdiği yerde zeki olmak budalalık.

Yıldızların bizim için doğup battığına, evrenin varlık nedeninin insan olduğuna inanma gereksinimi duyuyorsak, bilim kibrimizi boşa çıkararak hatrımızı mı kırmış oluyor ?

Doğa kibirli efendilerinden kurtulup özgür kaldı mı, tanrıların hiç bir payı olmaksızın, her şeyi kendiliğinden yapabilir

Güç kişiyi her zaman değer yitimine zorlar. Bu durumda, gizlilik kurumu özellikle tehlikeli, demokrasi de özellikle değerli hale gelir .

Dinler her zaman sahte bilmin yuvalandırıp yayılmasını sağlayan, devlet korumasındaki barınaklar olmuştur.

Gökyüzünün bilinmeyen yasalarına rağmen, insan yıldızlara mesajlar gönderebiliyor ama Dünya'da bulunan kendi sistemlerine egemen olmakta hala aciz.

Gelenek değerli bir şeydir, on ya da yüz binlerce insan kuşağının damıtmadan geçmesidir. Atalarımızdan bir armağandır. Fakat şunu unutmamalıyız ki gelenek tamamen yararcı amaçlarla, insanlar tarafından bulunur. Eğer böyle değil de geleneklerin önerici bir tanrıdan geldiğine ve geleneklerin içerdiği bilgeliğin doğrudan tanrısal kaynaktan sunulduğuna inanıyorsanız, o değerlendirmede üzerinde uyuşmaya varılmış gelenek kurallarına meydan okuma düşüncesi karşısında epey irkiliriz. Fakat dünya çok çabuk değişirken önerim şudur ki yaşamamız tam anlamıyla bizim, değişen şartlar karşısında çabucak değişme yeteneğimize bağlıdır. Tam da böyle bir zamanda yaşıyoruz.

Evren kesinlikle ki bir düzen içindedir ama bir o kadar da kaos vardır. Galaksilerin ortalarında patlamalar oluyor ve eğer orada barınılan dünyalar, uygarlıklar varsa galaksi çekirdeğinin ya da bir kuasarın patlamasıyla milyonlarcası yok olup gidiyordur. Bu bize, ne yaptığını pekte bilen bir tanrı gibi gelmiyor. Daha ziyade çıraklık geçiren bir öğrenci tanrı gibi. Belki de onları galaksilerin ortaylarında yetiştiriyorlar ve daha sonra, biraz deneyim sahibi olduklarında daha önemli görevlere atama yapıyorlar.