"Bize yeryüzü cennetinden kalan tek şey değil midir kadın?"

İnsan böyledir, aziz bayım, iki yüzü vardır onun: Kendini sevmeden sevemez.

Kadın dostlarımızın Napolyon Bonapart'la şu ortak yönleri vardır ki, herkesin başarısızlığa uğradığı yerde başaracaklarını sanırlar hep.

Gelecekti tarihçilerin bizim için ne diyeceklerini düşünüyorum bazen. Günümüz insanı konusunda bir tümce söylemek yetecektir onlara: Zina ediyordu ve gazete okuyordu.

Ölülere karşı neden daha dürüst ve cömertizdir ? Nedeni basit, çünkü onlara karşı yükümlülüğümüz yoktur.

"...Parmaklığın ardında, yargıçların önünde de yalnızsınızdır; karar verirken de; kendi kendinize karşı, ya da başkaları sizi yargılarken de yalnız." " Her özgürlüğün ucunda bir YARGI vadır; işte bu yüzden özgürlüğün yükü çekilmez, çok ağırdır..."

Ama gerçek, aziz dostum, can sıkıcıdır.

Ama gerçek, aziz dostum, can sıkıcıdır.

Ölülere karşı neden daha dürüst ve cömertizdir ? Nedeni basit, çünkü onlara karşı yükümlülüğümüz yoktur.

Şunu söyleyebilirim, az sonra da söyleyeceğim: önemli olan insanca ve basit olmak. Hayır, gerçek olmaktır önemli olan, hepsi girer bunun içine, insanlık da, basitlik de.