Sevgili Margaret, Sevgili Ameliamın aramızdan ayrılışı nedeniyle gönderdiğin son derece içten ve nazik taziyelerine teşekkür ederim. Bu, benim için en zor kış oldu, çünkü, geçen her ay, yaşlı başka bir arkadaşımı hastalık ve ihtiyarlık yüzünden kaybetmeme neden oluyor gibi. Şimdi ise, hızla geçen yılların bana bıraktığını düşündüğüm en derin üzüntülerle başbaşayım. Bunun, uzun zaman önce anlatmış olmam gereken zor bir konuyu açmam için belki de son şansım olduğunun farkına varıyorum. Teyzenin, bunu senden saklamanın en akıllıca şey olacağını düşündüğünü bildiğim için, bu konuyu açmakta isteksiz davrandım, inan bana, bunu seni sevdiği ve korumak istediği için yaptı. Ben seni küçüklüğünden beri tanıyorum sevgili Margaret ve cesur bir kadın olarak yetiştiğine bizzat tanık oldum. Gerçeğin gücüne kararlılıkla inandığını biliyor ancak, anlatacaklarımı rahatsız edici bulma olasılığına karşın bu hikayeyi dinlemek isteyeceğini düşünüyorum. Anlatacağım olayların üzerinden elli sekiz sene geçti. Sen o zamanlar henüz bebektin, o yüzden bunlarla ilgili hiçbir şey hatırlamazsın. Anlına bakarsan, ben bile neredeyse unuttum. Ama geçen çarşamba, Wister's Anatamy'ıan çok eski bir kopyasının arasında onca sene kalmış olan eski bir gazete kupürü buldum ve yakın zamanda bu konuda konuşmazsam gerçeklerin benimle birlikte ölüp gideceğini fark ettim. Teyzenin vefatından sonra, bu hikayeyi bilen bir tek ben kaldım. Diğerlerinin hepsi öldü. Ama seni temin ederim ki, saygımıza en fazla layık olan o idi. Tanıdığım tüm kadınlardan belki de daha saygıdeğerdi. Şimdi, burada vakit ilerliyor. Hava karardıktan sonra, yaşlı bir adamın gözleri ancak bu kadar açık kalabiliyor. Sana şimdilik, yukarıda bahsettiğim gazete kupürünü gönderiyorum. Şayet daha fazlasını öğrenmek istemezsen, lütfen bunu söyle bana Bu konudan bir daha asla bahsetmem. Ama ailen hakkındaki bu konu ilgini çekerse, o zaman ilk fırsatta sana tekrar yazarım. Böylece, teyzenle Batı Yakası Canisinin gerçek hikayesini öğrenmiş olursun. En içten saygılarımla. O. W. H. Sayfa:1