o günler geçip gitti. kirpiklerimin arasından şarkılarımın hava dolu kabarcıklar gibi kaynadığı günler, gözümün, üzerine kaydığı her şeyi taze süt gibi içtiği günler... gözbebeklerimin ortasında sanki coşkun sevinçli bir tavşan vardı yaşlı güneşle her sabah arayışın bilinmeyen kırlarına giderdi geceler dalardı karanlığın ormanlarına. o günler geçip gitti, o günler güneşte çürüyen otlar gibi güneşin ışımasından çürüdüler ve akasya kokusundan başı dönen o sokaklar dönüşümsüz yolların gürültülü kalabalığında kayboldular. ve yanaklarını sardunya çiçek yapraklarıyla süsleyen o kız, ah şimdi yalnız bir kadındır şimdi yalnız bir kadındır.