Hiç yorulmuyordum zira milletin 'çalışmak' dediği, benim için süt içmek gibiydi çocukluğumda başlayan. Bu bir nevi ahlak olmuştu bende ama yine de bazen kendi normallerime göre çok çalıştığımda 'Yoruldum mu acaba?' diye aklıma gelen kuruntuya 'Taş mı taşıdık ki yorulalım ulan?' iç sesiyle karşılık veriyordum ve bunu inşaatta amelelik yaparken yani doğrudan doğruya taş taşırken bile yapıyordum çünkü babamın oğluydum, yorulmayacaktım.
Diğer Erdal Demirkıran Sözleri ve Alıntıları
- Tüm mucitler önce aynı şeyi keşfettiler:
"Kendilerini..." - Kimse benden bir olağanüstülük beklemiyordu.
İsteseydim hiç çalışmadan da maaşımı almaya devam edebilirdim. Mazeretim de hazırdı. " Ben daha yeniyim." diyebilirdim mesela; ama demedim. Çünkü mazeret basit hedefleri olanlar için vardır ve benim basit hedeflerim hiç olmadı... - Akli basinda olan hiçbir insan, ömrünün üçte birini yastiga bagislamaz.
- Hayat bu kimi ne yapar bilinmez, kime ne yapar hiç bilinmez...
- gidince ölünmesi gereken şeydir aşık olduğun...
- Ölümsüz olsak yaşamaktan bıkardık.
- Tüm mucitler önce aynı şeyi keşfettiler:
"Kendilerini..." - Kimse benden bir olağanüstülük beklemiyordu.
İsteseydim hiç çalışmadan da maaşımı almaya devam edebilirdim. Mazeretim de hazırdı. " Ben daha yeniyim." diyebilirdim mesela; ama demedim. Çünkü mazeret basit hedefleri olanlar için vardır ve benim basit hedeflerim hiç olmadı... - Akli basinda olan hiçbir insan, ömrünün üçte birini yastiga bagislamaz.
- Hayat bu kimi ne yapar bilinmez, kime ne yapar hiç bilinmez...