(Roman) On yedi yaşlarında gelgeç oluyor yürek, Şimdilik hoşça kalın gürültülü kahveler! Böyle tatlı bir akşam bira neyine gerek ?Yeşil ıhlamurların altı dünyaya değer. Haziran akşamları bu yollar sanki cennet! Yum gözlerini solu, hava mis gibi nasıl; Gürültüyle birlikte rüzgâr ?uzak değil kent? Asma ve bira kokusu taşır usul usul... ?Ve çevrilmiş ince bir dalla gökyüzü, kara Mini mini tül gibi bir eşarbı andırır, Tatlı titreşimlerle, küçük, beyaz, maskara Bir yıldız bir gergefe girip ışıklandırır... Küçük bir hayvan gibi çırpınan bir öpücük Tadı dudaklarında, dolaşırsın, başıboş, Bengisuyu şampanya, kanında köpük köpük... Ey haziran akşamı! Ey coşkun on yedi yaş! Solgun, kör ışığında bir sokak lambasının Bakıp yürüyen genç kız, cilveli, ağır, ağır ?Yanında baston yutmuş acayip babasının? Bilmez, Robenson yürek romanlarla aldanır... Bir göz atınca anlar, toy oğlanın teki der, Hemen başını dönüp küçük adımlarını Sıklaştırarak hızla yoluna devam eder Ölür delikanlının dudaklarında şarkı... Aşıktır. Kıvançlıdır ağustos ayına dek. Şiirler yazıp yollar. Sevgilisi boşverir. Dostları çekip gider, günlerin anlamı yok. ?Derken, bir akşam üstü o tatlı mektup gelir!.. ?Bu güzelim akşamı artık kutlamak gerek, ?Girersin bir kahveye gelsin bira, içkiler... ?On yedi yaşlarında gelgeç oluyor yürek Yeşil ıhlamurların altı dünyaya değer.