... Düşünceler yavaşça ve metalik bir netlikle tıkırdıyorlar

İşte ben herkesle aynı hizada, ama yine de herkesten ayrıyım.

Ama bir an da olsa kendini çocukça mavi gökyüzü gibi arınmış ve anlamsız hissetmek ne iyi olurdu

- ... Sonuncu diye bir şey yok, devrimler sonsuzdur. Son devrim çocuklar içindi, çocuklar sonsuzluktan korkar, çocukların geceleri rahat uyuyabilmeleri için gerekli olan ise..

- Çocuklar biricik cesur filozoflardır. Cesur filozoflar da mutlaka çocuktur. Tam da böyle, çocuklar gibi, her zamanki ve gerekli soru "bundan sonra ne olacak?" sorusudur

"Yalnızım. Akşam. Biraz sisli. Gökte sütsü, altın bir örtü. Ardında ne var? Keşke biri bilebilse. Ve benim kim olduğumu, ne olduğumu bilen çıksa..."

İnsan son sayfasına kadar ne olacağı bilinmeyen bir romab gibidir. Başka türlü olsaydı okunmaya değmezdi..