Sonra bundan vazgeçtim.Bunun oldukça saf bir durum olduğunu hissediyorum.Tanrım insanın kendi acziyetini ,zavallılığını ,düştüğü saçma sapan durumları farketmesi ne korkunç.

Zaten öylesine büyük bir gürültünün içine hapsolduk ki,anlatabilmeyi başardığınız birkaç şey de gürültünün içinde kaybolup gidiyor.

Etrafımızdaki insanlardan birkaçı ise farklıydı. Onlar hep sordular,tekrar tekrar sordular? ???. Onlar hep sordular,çünkü vücuduma musallat olmuş kemirgen bir hayvanın ,gözlerimi,kalbimi kanattığını hissdebiliyorlardı.Bunu bakışlarından alıyabiliyordum.Gözlerimin derinliklerine bakıyorlardı ve yüzeysel sözlerin issanı inciten kalabalığına asla düşmüyorlardı. Söyledikleri her sözün altında uzun düşünceler,gayretli hissedişler,samimi endişeler yattığını biliyordum.

Kendime özel bir dünya kurmak gibi bir iddiam yok.Böyle bir iddiada bulunmak da anlamsız.Çünkü bu dünya herkesin kendi dünyasını kurabilmesine olanak verecek kadar geniş değil.

Gerçek şu ki ;bir tek kişiye bile olsa doğruyu rahatça söyleyebilmek için her gece dua ederek yatıyorum.Ertesi gün karşıma içtenlikli bir şekilde beni dinleyebilecek birini çıkarması için Allah?a yalvarıyorum uykuya dalmadan önce.Çünkü her geçen gün biraz daha yorulduğumu hissediyorum.Buna ihtiyacım var artık.Bir kum fırtınasına tutulmuş gibiyim.Gözlerim hiçbir şeyi seçemiyor.

Konuştuğum bir çok şeyi iş olsun diye konuşuyorum. Başka yerlerdeyim aslında. Paramparçayım. İyi değilim. Hiçbir şeyim olmadığını söylerken doğru söylemiyorum. Aslında iyi değilim.

Hayatımın zor dönemlerinden biriydi ve o dönemde yaşadıklarımın tümü dün gibi aklımda.Garip aslında ,insan bilinçaltına itmeyi ,unutmayı tercih eder.Bunu denedim ve olmadı.

Haliç?in kıyılarında dolaşırken hayatımda bir şeylerin değiştiğini hissediyordum.Anlık bir değişim değildi yaşadıklarım.Uzun zaman kalbimin ,zihnimin pek kullanılmayan odalarında biriken düşünceler ,aralardaki zor koridorlardan geçip,sıklıkla kullandığım odalarda kendilerini göstermeye başlamışlardı.

"Kuyular var,derin ve fakat ben Yusuf değilim.Yusuf olmayınca her kuyu derin insan için."

Bir fotoğrafa bakarken ,yıldızlı Haliç akşamının balıkçı sandallarını izlerken ,sokakta keman çalan adamın kimseyi umursamaz bir şekilde kendinden geçmişliğini izlerken ,kütüphanede kalan bir kitabın arasına iliştirdiğim notu okurken,dolabımda uzun zamandır giymediğim bir kıyafeti karkederken,birden başka yerlere dalıp gitmelerim başlamıştı.