Ne kadar çabalarsak çabalayalım, hepimiz kendi gözlerimizle bakıp kendi aklımızla, kendi yüreğimizle değerlendiririz

Söz yalan söyler ama ses yalan söylemez

Konuşmadıkça, anlatmadıkça daha çabuk daha sağlam, daha derin unutuyor insan

ilk kez, 'Nerede yanlış yaptık,' sorusunu yüksek sesle sormaya başladık. Tabii hepimiz değil, sadece soru sormaya, yanlışları görmeye, kendileriyle hesaplaşmaya cesareti olanlar... ?

(DR HANIM) YAŞAMIN KENDİSİ BU KADAR ACIMASIZCA, ONU UZATMAYA ÇALIŞMAK NEYE YARAR? (ASISTAN)YAŞAM SAVAŞINA DAYANABİLMEMİZE, ONA BİR ANLAM KAZANDİRDİGİMİZİ SANIP KENDİMİZDEN HOŞNUT OLMAMIZA YARIYOR BELKİ DE DEDİ AKILLI ASISTAN

İnsan kendinden ve geçmişinden kaçamaz

Konuşmadıkça, anlatmadıkça daha çabuk daha sağlam, daha derin unutuyor insan. Söz, unutmakla, unutturmakla savaşıyor. Çoğu zaman yeniyor da.

Bir söz arıyordum, bir ses duydum... Sözün peşindeydim. Hoyratça kullandığım, hovardaca harcadığım, sabun köpüklerine üfleyip tükettiğim sözün...

Bavulunu boşaltırken, "Tıpkı sümüklüböcek gibiyim," derdi. "Evim sırtımda geziyorum." Bunu, sesinde ne bir burukluk, ne bir özlem, ne sitem, öylesine doğal, hem neşeli söylerdi ki, bütün sümüklüböcekler gözüme güzel görünür, bu evsiz barksız, tek bavullu yaşama imrenirdim.

İnsanların,hayatta olabilecek en doğal,en sıradan şeyleri bile nasıl büyütüp trajikleştirdiklerine bir kez daha baktı."Kedilerle insanlar arasındaki en büyük fark bu işte: Biz yaşıyoruz,onlar hayatlarıyla dövüşüyor."