Durma, geçmiş korkunç bir dikenliktir; Git ki, gelecek korkusuzdur, hem ne kutsal yerdir!

Kardeşim, kurduğun hayalleri devirmekte ölüm; Unutulmuşluk çukuruna göm beni, ben artık öldüm!

Ezel güneşinden nasıl haberdar olmak isterler, Henüz bir zerreye akıl erdiremeyen fikirler?

Doğrudan doğruya Kur'ân?dan alıp ilhâmı, Asrın idrâkine söyletmeliyiz İslâm?ı Kuru dâvâ ile olmaz fakat ilim ister; Ben o kudrette adam görmüyorum sen göster..

Eğer yürekleriniz aynı hisle çarparsa; Eğer o his gibi tek bir de gayeniz varsa; Düşer düşer yine kalkarsınız, emin olunuz ... Demek ki birliği temin edince kurtuluruz. O halde vahdete hail ne varsa çiğneyiniz ... Bu ayrılık da neden..? Bir değil mi her şeyiniz..?

Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta, Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi..!

Bunalan ruhuma ister bir uzun boylu sefer; Yaşamaktan ne çıkar günlerim oldukça heder..? Bir güler çehre sezip güldüğü yoktur yüzümün; Geceden farkını görmüş değilim gündüzümün...

Gamsız insanlara eğlence gelirmiş yaşamak; yüreğin hisli mi işkencedesin, talihe bak...

Ne İrfandır veren ahlaka yükseklik ne vicdandır; Fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır...

Haberdar olmamışsın kendi zatından da hala sen "Muhakkar bir vücûdum..!" dersin ey insan, fakat bilsen... Senin mâhiyyetin hattâ meleklerden de ulvîdir: Avâlim sende pinhandır (gizli) , cihanlar sende matvîdir..(kıvrılan, bükülen)