Şakaklarına soğuk elektrotların yapıştığını hissetti. Şimdiye dek binlerce debresifin ve şizofrenin kanını dondurmuş olan bir duyguydu. Bu şekilde terapi fikrini İkinci Dünya Savaşı?ndan hemen sonra domuzların kesilmeden önce elektrik akımıyla bayıltıldığını gözlemleyen iki İtalyan bulmuştu. Tıp adamları suni kasılmalardan oluşan tepkinin ruh hastalıklarında tedavi edici etkisi olup olmayacağını düşünmüşlerdi. Ne de olsa bu tür bir etki epilepsi nöbetlerine de yüklenebilirdi. Etkili bir tedavi yöntemi keşfetmiş olduklarından emin olarak bunu önce köpeklerde denemişlerdi, bu yöntem daha sonra da mahkum üzerinde denenmişti. Ruhsal olarak tamamen sağlıklı bir mahkûm üzerinde. Ama bu arada insanlar ile hayvanlar arasında önemli bir fark olduğunu atlamışlardı: Hayvanın tersine, elektrotlar şakaklarına sıkıştırıldığında, insan kendisini neyin beklediğini biliyordu. Birazdan neler olacağının bilincindeydi; ve bundan duyulan korkunun tarifi yoktu.