Çoğu şempanze cinayetinin sınır kavgaları sırasında işlendiği gözlenmiştir, oysa bonobolar sınırlarda sevişir. Komşularına karşı dostça davranmayabilirler ama bir kavga başladıktan kısa süre sonra dişilerin, erkeklerle çiftleşmek ya da başka dişilerin üzerine çıkmak için karşı tarafa koştuğu görülmüştür. Aynı anda hem sevişmek hem de savaşmak mümkün olmadığından sahne hızla sosyalleşmeye döner. Farklı gruplardan yetişkinlerin birbirini tımar etmesi ve çocukların birlikte oynamasıyla sonuçlanır. (...) Kinşasa yakınlarında bir koruma alanında, biraz hareketlilik olsun diye, birbirinden ayrı yaşayan iki bonobo grubu karşılaştırılmaya karar verilmişti kısa süre önce. Hiç kimse böyle bir şeyi şempanzelerle yapmayı hayal bile edemezdi çünkü yegane sonuç şiddet olurdu. Hayvanat bahçelerinde, birbirine yabancı şempanzelerin, tanışana kadar her ne pahasına olursa olsun ayrı tutulması gerektiği iyi bilinir, yoksa ortalık kan gölüne döner. Halbuki koruma alanındaki bonobolar serbestçe birbirine karışmış ve orjiye başlamışlardı. (...) Öğrenciyken, şimdi kapanmış olan Hollanda hayvanat bahçesine gitmiş, o zaman pigme şempanze denilen bonoboları görmüştüm. Bu türü ilk görüşümdü. Davranış, tavır ve görüntüleri şempanzelerden o kadar farklıydı ki şaşırmıştım. Şempanzeler kas geliştirmiş badicilere, bu maymunlarsa entelektüele benziyordu. İnce boyunları, piyanist parmaklarıyla jimnastik salonundan ziyade kütüphaneye yaraşır bir halleri vardı. (...) İnsanların ebediyen-genç bir primat olarak görülmesi gibi bonobolar da şempanzelerin olgunlaşmamış bir hali gibi görülür. Neoteni, yani çocukluk özelliklerinin yetişkinlikte de korunması türümüzün alamet-i farikasıdır. Oyunculuk, merak, yaratıcılık ve insanın yaratıcı cinselliği gibi alanlarda neoteniye rastlanır.