«Baba, ne olur falıma bak! Şarap aklını bulandırmadan falıma bak. Bembeyaz elimi tut. Herkes sana yok yere büyücü demiyor ya... Okumuş, kara kitaplardan her şeyi öğrenmiş birisin sen. Şu falıma bir bakıver; kara yazgım neler yazmışsa, söyleyiver. Ama hep gerçekleri söyleyeceksinl Haydi, her şeyi söyle: Kızın mutlu olacak mı, yoksa onu affetmeyip başına tüm belaları saracak mısın? Söyle, yeni yuvam sıcak olacak mı, yoksa hayatımın sonuna kadar yabancı adamlar arasında mekik mi dokuyacağım? Düşmanım kim, beni seven kim, fenalık etmek isteyen kim? Söyle, genç ateşli kalbim böyle eşini bulamadan vakitsizce bitip gidecek mi? Baba, şunu da söyleyiver: Kartalım, mavi gökyüzünün neresinde, hangi denizler, ormanlar arasında yolumu bekliyor? Uzun zamandır mı bekliyor, beni çok mu sevecek? Yoksa hemen soğuyup aldatacak mı? Son olarak da şunu söyle: Seninle bu kasvetli köşede baş başa, kara kitapları okuyarak daha uzun zaman çile mi dolduracağız! Bana bakıp, yedirdiğin ekmek için, anlattığın masallar için sana teşekkür edip rızanı dilenmeme daha fazla zaman var mı, her şeyi söyle ihtiyar adam! Fakat gerçeği söyle bana. Tam vakti işte, marifetini göster bakalım!»