Zamanı ve mekanı aşan bir zekası, müthiş bir yeteneği vardı ama kalbi bir çocuk kadar saftı, heyecanlarla doluydu. Dolayısıyla sinsi bir biçimde plan yapamıyor, kurnazlık ise yakınından bile geçmiyordu. Zaten zeki insanlar kurnaz olmaz, kurnazlar da zeki olmaz. Bu iki kavram arasında kesin bir zıtlık vardır. Einstein da kurnaz değildir, Mevlana da, Nietzsche de, Hz. İsa da. Herhangi bir sokak kurnazı, bu büyük insanları iki dakikada kandırmayı başarabilir. Çünkü hem küçük hesaplara akılları ermez, hem de insanlıkla ilgili yüksek düşünceleri bu derece alçalmayı kavrayamaz. Zeka, rüyaları olan büyük insanlara, kurnazlık ise köşeyi dönmeye çalışan küçük insanlara özgüdür. Nazım küçük bir insan değildi. Bu yüzden, sistemlerin çarklarında dişli olamıyordu.