Yoksulluk, miskinlik dolu bu aşağılık dünyada ilk kez bir güneş ışığı hayatımı aydınlattı sanmıştım. Ama ne yazık, bu güneş ışığı pek de süreksiz bir parıltı oldu, bir meteordu sanki. Işıltısında kısa bir an, bir saniyelik bir zaman için hayatın bütün bedbahtlığını gördüm, azamet ve güzelliğini kavradım. Sonra da ya ulaşacağım ana kadar, onun uğursuz izleri hayatıma hep zehir akıtacak. Zehir diye yazdım ya, onun damgasını her zaman bağrımda taşıdığımı ve taşıyacağımı söylemek istiyorum.