Yok olmuş gitmiş umutlar, boğazlanmış arzular,kurşun geçmez açlık dünyası. Öyle bir dünya ki, ılık hayat nefesini bile içeri gizlice sokmak gerekiyor; öyle bir dünya ki, güvercin kalbi büyüklüğünde değerli taşlar, bir yarda boş yer, ya da bir ons özgürlük pahasına satılıyor. Her şey aşına bir ciğer yahnisine doldurulmuş, tatsız tuzsuz mayasız ekmek üstüne konup yenmekte. İnsanoğlunun yüreğinin derin iç mahzeninde demirden harp hüzünlü şarkısını sürdürüyor. 590