Hem aynı kalan hem de değişen bir şeydir şiir. (sayfa 18)

Yalnız çocuktum ben! (sayfa 99)

Kederler yalnız şiirde değil, gündelik yaşamda da lavanta çiçeği kokar.

Hem aynı kalan hem de değişen bir şeydir şiir. (sayfa 18)

Yalnız çocuktum ben! (sayfa 99)

Kederler yalnız şiirde değil, gündelik yaşamda da lavanta çiçeği kokar.

Hakikat 'orada' değildir: Hakikat, insan zihninden bağımsızca 'orada' dışarıda var olamaz; cümleler (dil) insan zihninden bağımsız değildirler çünkü!

KAYBOLUŞ VE ÖZLEM bir insana bırakılmış olan keder ve kelimelerin kalbi? insan, kendini özler mi? özler! bizler ilinekleriz, bizler, yol sefilleriyiz? uzakta, kendimin hayali, bölük pörçük ve paramparça; bir daha görse miydim? kendine akıyor denizler? insan kendini özler mi? özler! Nerdesin ben? bulsam da bir mühür gibi hayatımın eski defterinin soluk, lekeli, özürlü, çizgili ve saman kağıdına geçirsem? ?benim sanki ben şimdi ne değilsem. İLİNEK : Özde olmayan rastlantı sonucu oluşan manasında.

"Ölümü siyah bir kâkül gibi alnına düşürmesini bildi."