Vuslat'dan ... Dalmışsa, onun saçlarının râyihasıyle Sevmekteki efsûnu duyar her nefesiyle; ... Kanmaz en uzun pûseye, öptükçe susuzdur, Zîrâ susatan zevk o dudaklardaki tuzdur; İnsan ne yaratmışsa yaratmıştır o tuzdan, Bir sır gibidir azçok ilâh olduğumuzdan. ... Bir uykuyu cananla beraber uyuyanlar, Varlıkta bütün zevki o cennette duyanlar, Dünyayı unutmuş bulunurken o sularda, -Zâlim saat ihmâl edilen vakti çalar da- Bir ân uyanırlarsa leziz uykularından, Baştan başa,her yer kesilir kapkara zindan. Bir fâciadır böyle bir alemde uyanmak, Günden güne hicranla bunalmış gibi yanmak. Ey tâlih! Ölümden de beterdir bu karanlık; Ey aşk! O gönüller sana mal oldular artık; Ey vuslat! O âşıkları efsununa raâm et! Ey tatlı ve ulvi gece! Yıllarca devam et! Yahya Kemal Beyatlı