Temiz canlar göğe ağıyor; tortulu canlar ovaya - AlıntıSöz

Temiz canlar göğe ağıyor; tortulu canlar ovaya-yazıya gidiyor, yere giriyor. Can, gözünü aç da canlara bak; nasıl geldiler, ne oldular, nasıl gidiyorlar? Mademki yoldasın, eteğini topla; çünkü bütün bu yol, kanla yuğrulmuş toprak Lâle, gül renkli etekliğiyle gidiyor amma topraktan kanlara bulanmış olarak bitmede. Arş?tan olan can, İsa?nın bulunduğu yere gider; Firavun?un canı da Kaarun?un bulunduğu yere varır. Can çıkıp gitti mi bir yer verin bana, gömün beni; ölü, kocasının evine giden gelin gibi toprak evine gidiyor işte. Canım, o gönüle doğru kanat çırpıp gitmede; çünkü o pek güzel, pek neş'eli, pek ölçülü gidiyor. Çünkü o can, Tanrı'dan başka hiçbir şeycik istemedi; şu öbür cansa aşağılara, aşağılıklara gitmede. Hz. Mevlâna Divân-ı Kebir - c. IV, s. 184. K.B. yayınları

Diğer Mevlana Celaleddin Rumi Sözleri ve Alıntıları