Sultanım, karıncalara var ya dokunmayalım. Onların kendilerini fil saymaları, filler gibi davranmaları, fillere öykünmeleri iyi... Karınca başkaldıran bir yaratıktır, fillere öykünmeleri onların tüm özelliklerini yitirdiklerini gösterir. Bitmişliklerini, yüreklerinin tükenmişliğini, içlerinin çürümüşlüğünü... Ben onların bu duruma gelmelerinden çok kıvançlı, mutluyum. Her şeye karşın, sana bile karşı gelerek kendilerini fil saymaları, artık onların kıyamete kadar, bir daha karıncalıklarını anımsayamayacaklarını, kıyamete kadar da senin kulluğunu sürdüreceklerini kanıtlar. Bizim de bütün istediğimiz bu değil miydi? Onlara filceyi bunun için öğretmedik mi? Onlara bunun için kendilerini, özlerini, karıncalıklarmı unutsunlar diye, dağlara, ağaçlara, yollara bellere bunun için borazanlar koymadık mı? İnsanlardan televizyonu, radyoyu, gazeteyi, tornam, sinemayı bunun için almadık mı? Onları, karınca oldukları eski günleri akıllarına hiç gelmesin diye, onları toptan ağır işlere koşmadık mı? İşte karıncalar bizim istediğimizden de çabuk, üstelik de fil gibi değil de karınca kadar fil oldular. Sayfa : 131