Sohrab yanımdaydı, dizlerini göğsüne çekmişti. Ezanı dinledik, gün ışığı solarken, bir anda yanıveren yüzlerce ampulün aydınlattığı camiyi seyrettik. Karanlıkta bir elmas gibi parıldıyordu. Işığı gökyüzüne, Sohrab'ın yüzüne vuruyordu. Hiç Mezar-ı Şerife gittin mi? diye sordu, çenesini diz-kapaklarına dayarken. Çok uzun zaman oldu. Pek anımsayamıyorum. Ben küçükken babam beni götürmüştü. Annemle Sasa da gelmişti. Baba bana pazardan bir maymun aldı. Gerçek maymun değil, şu şişirilenlerden. Kahverengiydi, bir de papyonu vardı. Çocukken galiba bende de bir tane vardı. Babam beni Mavi Cami'ye götürdü, dedi Sohrab. Mescidin önünde öyle çok güvercin vardı ki; insanlardan hiç korkmuyorlardı. Üstümüze geliyorlardı. Sasa bana bir parça nan verdi, kuşlara attım. Güvercinler az sonra her yanımı sardılar. Çok eğlenceliydi.