Sofradan kalkıp verandaya geçmiştik. Ve babam ancak kahve fincanları dağıtılırken teyzemi yanıtlamaya karar verdi. Ona hiç bakmadan, gözleri fincanına dikili konuşuyordu, sanki fincanın içinde konuşmasının yazılı olduğu bir ekran vardı. 'Filistin'e eretz yisrael [İsrail toprağı] deme ve en az başkaları kadar, hatta belki biraz daha fazla orada yaşama hakkımız var. Ama hiçbir şey, Araplara haydi yallah, defolun buradan, bu toprak ezelden beri bizim, sizin burada işiniz yok, deme hakkını bize vermez. Metinleri nasıl yorumlarsak yorumlayalım ve ne kadar çok ıstırap çekmiş olursak olalım, benim için bu kabul edilemez.'