senin bir ağaç gibi, bir kedi gibi, bir kanarya gibi, bir koltuk gibi, bir kağıt gibi, bir perde gibi,bir giysi gibi, bir kalem gibi,bir şapka gibi, kuruverdiğin, uyuzlaşıverdiğin, ötmeyiverdiğin, yırtılıverdiğin, yıkılıverdiğin, eskiyiverdiğin, aşınıverdiğin, bitiverdiğin, uçuverdiğin demektir bu. ancak bir ağaç kuruyuverir, bir ev yıkılıverir, bir makina duruverir, bir pabuç aşınıverir, ansızın bu anlaşılıverir ve hiç önemli değildir bu. öncesiz ve sonrasız, bağlantısız ve ve belgesiz tükenivermek bir ağacın, bir evin, bir pabucun hakkıdır. bir insanın, bir insanın ama, bir rosa'nın niçin eksildiğini bilmem gerek, yeni rosa'yı bunun üstüne kurmam gerek.
Diğer Sevgi Soysal Sözleri ve Alıntıları
Hülya ile Emine de TÖS davasından tutuklular. Hülya ufak tefek. Emine ise uzun, değişik bir kız. Hem taşları boyar, hem de hikayeler anlatır. Çocuk hikayeleri. Her hikayenin sonunda da sorar.
Bundan çıkan sonuç?
"Çizmeli kedi prensin hizmetinde."
Bundan çıkan sonuç?
"Kedilerde sınıf bilinci yok."- Hülya ile Emine de TÖS davasından tutuklular. Hülya ufak tefek. Emine ise uzun, değişik bir kız. Hem taşları boyar, hem de hikayeler anlatır. Çocuk hikayeleri. Her hikayenin sonunda da sorar.
Bundan çıkan sonuç?
"Çizmeli kedi prensin hizmetinde."
Bundan çıkan sonuç?
"Kedilerde sınıf bilinci yok." - Uzun bir süredir, her şeyde, gündelik olmayan şeyler vardı.
- Yakınlaşsak da, anlatılmadık, anlaşılmadık şeyler kalacak aramızda.
- Her şey, her zaman anlatılabilir, yeter ki bulanık bir kafanın ürünü olmasın.
- Ben yüreğini satılığa çıkaranlardan değilim. Ondaki acı ve coşkuyla onun bunun gözünü boyamaktan nefret ederim. Acıya dayanmayı öğrensin, çünkü sadece kendi acısını değil, sayısız acıları yüklenmeyi öğretmeliyim ona.
- Sahipsiz, herkesin oynayabileceği oyuncaklarla karşılaşmamıştı hiç.
- Başına bir şey geldiğinde eğer o şeyle baş edecek gücü yoksa, güçlenene dek beklerdi.
- Tam karanlığı bilmeyenler, dünyayı aydınlatacak bir ışığın da ne olduğunu bilmezler, bunu aramazlar.
- Senin sınıfından olanların, hep kelekçe bir saflığı vardır. Sorunlara sınıf açısından değil, gözü yaşlı bir yufka yüreklilikle bakar; halkı tanıyamazsınız. Onlar da güven duymaz size. Suçluluk duygusu ve göz yaşları onlar için pek önemli, daha doğrusu yararlı değil. Onlar kendilerini ne suçlu hissederler, ne de yufka yürekleri vardır. Kuşkulu ve gereğinde haindirler. İyi yürekli, ya da kötü yürekli olmakla ilgisi yok onların, var olup olmamakla var. Buna da bilek ister. Zayıflardan pek hoşlanmazlar. Onları kendine inandırman için, ne iyi niyet, ne de insan sevgisi yeterlidir. Tam tersine. Onlara katıldığına dair kanıt isterler. Seni onlardan ayıran şeylerle bağını koparmanı isterler. Yani bu düzenle olan bağını. Çünkü bu yürek denen nesne katılaşıverir, ve o zaman eski rahatlığına dönebilirsin kolayca. İşte bunun için güvenmezler. Tuzu kuru olmak hikayesi. Dönüş yollarını bozduğuna akılları kesmedikçe de sürer kuşkuları...
Jostein Gaarder
Darynda Jones
Nazım Hikmet Ran
Kostas Mourselas
Mehmet Akif Ersoy
Hannah Arendt
İskender Pala
Zeki Kayahan Coşkun
İhsan Oktay Anar