Sabah yedi buçuktan sonra da serbest okuma saati başlıyordu. Her enstitünün büyük bir kütüphanesi vardı ve Hasan Ali Yücel'in çevirisini yaptırdığı klasikler burada bulunabiliyordu. Her öğrenci bir yıl içinde 25 klasik eseri okumak zorundaydı. İhsan Güvenç Remzi Kitabevi'nin yayımladığı elli kuruşluk Garptan Seçme Eserler dizisi artık bizim ellerimizdeydi. Maksim Gorki'nin Benim Üniversitelerim, Şolohov'un Uyandırılmış Toprak, Tolstoy'un Harp ve Sulh, Zola'nın Meyhane, Germinal'ini okuyorduk. Asıl garibi, nereden geldi bilmem, Nazım Hikmet'in kitapları, elimize geçerdi. Nazım'ın Salkım Söğüt plağını dinlerdik. Bu serbest okuma saatinde, isteyen öğrencilere müzik öğretmenleri tarafından mandolin, keman, akordeon, bağlama dersleri de veriliyordu. Hatta bağlama dersini kimi zaman, enstitüleri bire birer gezen Âşık Veysel veriyordu.