O görüntüler gerçek dünyaydı ve şimdi bu göz alıcı başlıklarıyla güzel kitaplar arasında otururken içi kaynıyordu. Ağızlarına kadar paragraflar ve kelimelerle dolu sayfalara bakarken hepsi içini yakıyordu. Sizi alçaklar, diye düşündü. Sizi güzel alçaklar. Beni mutlu etmeyin. Lütfen, beni umutlandırıp bütün bunlardan iyi bir şeyler çıkabileceğini düşündürmeyin. Çürüklerime bakın. Şu sıyrıklara bakın. İçimdeki sırıkları görüyor musunuz? Gözlerinizin önünde büyüdüklerini, içimi aşındırdıklarını görüyor musunuz? Artık hiçbir şey için umut istemiyorum. Max'in hayatta ve güvende olması için dua etmek istemiyorum. Ya da Alex Steiner'in. Çünkü dünya onları hak etmiyor.