Neden soruyorsun? Bana haylaz haylaz bakıyordu. Omuz silktim, zorla gülümsedim. Yalnızca meraktan, Baba. Gerçekten mi? Hepsi bu mu? Yaramaz gözleri yüzümü tarıyordu. Yoksa seni etkiledi mi? Gözlerimi yuvarladım. Aman, Baba, lütfen. Gülümsedi, otobüsü birkaç manevrayla bitpazarından çıkardı. 680 sayılı otoyola çıktık. Bir süre hiç konuşmadan yol aldık. Tek bildiğim, bir ara bir erkekle... bir talihsizlik yaşadığı. Bunu çok ciddi bir sesle söylemişti; sanki kızın göğüs kanseri olduğunu ifşa eder gibi. Ya? Düzgün bir kız olduğunu duydum; elişleri yapan, efendi bir kız. Ama o günden sonra kapısını çalan bir khastejjar, bir kısmet çıkmamış. Baba iç geçirdi. Belki haksızlık, ama bazen birkaç günde, hatta tek bir günde olanlar bütün bir ömrün akışını değiştirebiliyor, Emir.