Nathanael, daha hiç kimsenin vermediği bir sevinç vermek isterdim sana.
Nasıl vereceğimi bilmiyorum, gene de bu sevinç bende var.
Sana daha hiç kimsenin seslenmediği kadar içten, candan, yakından seslenmek isterdim.
Sana gecenin öyle bir saatinde gelmek isterdim ki, her birinde sana gösterilenlerden daha fazlasını arayarak birbiri ardından bir çok kitaplar açıp kapamış olasın;
hala beklediğin bir gece saatinde, desteklendiğini duymamak yüzünden, coşkunun keder olacağı saatte gelmek isterdim sana.
Yalnız senin için yazıyorum; sana yalnız bu saatler için yazıyorum.
Öyle bir kitap yazmak isterdim ki, onda her düşünce, her kişisel coşkunluk yokluk gibi görünsün sana, onda yalnız kendi öz coşkunun gölgesini görür gibi olasın.
Sana yaklaşmak isterdim, 'beni sevesin' isterdim.