Mütareke?nin ilk yıllarındaydı; Atatürk henüz Anadolu?ya geçmişti, Millî Hareket başlamıştı. Anadolu?nun bağrında çalışan Atatürk?e söz dinletemeyen Sultan?ın hükümeti ve onun yardakçıları, İstanbul?da onunla yakından ve uzaktan ilgisi ve bağlantısı olan herkese eziyet ederek hırslarını, kinlerini yatıştırmak istiyorlardı. Bir aralık benim de evimi basmış, belgelerimi almış ve beni Bekirağa Bölüğü?nde hapsetmişlerdi. O hükümetin uygulamalarında sebep ve adalet aramak faydasızdı. Kendimi hiç de düşünmüyordum. Evde korku ve heyecan içinde bıraktığım aileme, çocuklarıma acıyordum; ama onlardan daha çok acıdığım şey, evimin aranması sonucunda, çok önemli belgelerin hainlerin eline geçmesi olmuştu. Çok sürmedi, talih bana güler yüz gösterdi: Ferid Paşa kabinesi düştü, ben de Bekirağa Bölüğü?nden çıktım. İlk işim, çalınan belgelerimi aramak oldu. O tarihte Harbiye Nezareti başyaveri, sonra da Cumhuriyet ordusunun en seçkin bir ordu komutanı olan Salih Omurtak Paşa?nın yol göstermesi ve aracılığıyla, birkaç mektup dışında, bütün belgelerimi geri almayı başardım. Atatürk?le birlikte geçirdiğim eşsiz ve şerefli günlerin anılarını yeniden yaşamak ve tatmak için bu görevi, elimden geldiğince yapmaya çalışacağım.