Morgan, hetairisme adı altında, erkeklerin, karı-koca evliliği dışında, evli olmayan kadınlarla evlilik-dışı ilişkilerini anlatır; bu ilişkiler bilindiği gibi, bütün uygarlık dönemi süresince çok değişik biçimler altında varlıklarını sürdürerek, açık fuhuş biçimine dönüşürler. Bu hetairisme, doğrudan doğruya grup halinde evlenmeden, kadınların, namus haklarını elde etmek için, kendilerini vermesinden gelir. Para için kendini vermek, önceleri bir dinsel eylemdi. Bu iş, Aşk tanrıçasının tapınağında yapılıyordu. Başlangıçta alınan para, tapınak hazinesine gidiyordu. Ermenistan'daki Anaitis, Korent'teki Afrodit tapınaklarının köleleri, tıpkı Hindistan tapınaklarına bağlı ve bayader adı verilen kutsal dansözler gibi, ilk fahişeler oldular. Başlangıçta bütün kadınlar için bir görev olan bu kendini verme, sonraları bütün öbür kadınlar yerine yalnızca rahiber tarafından uygulanır oldu. ... aslında hetairisme'in kınanması erkekler için değil, kadınlar içindir; böylece erkeğin kadın üzerindeki kayıtsız şartsız egemenliğini, toplumun temel yasası olarak bir kez daha açıklamak için, kadınlar toplum dışına sürülüp atılır.