Momo karşısındakileri,aptal insanların bile aklına parlak düşünceler getirtecek şekilde dinlerdi.Bunun için karşı tarafı düşünmeye iten bazı şeyler söylüyor ya da zekice sorular soruyor da değildi;aksine yalnızca sessizce oturur ve anlatılanları pür dikkat dinlerdi.Karşısındakine kocaman,simsiyah gözlerini açarak bakar ve o kimse,o ana kadar fark etmediği,bilinçaltında gizli kalmış düşüncelerini ona rahatça açıklar,sonra buna kendisi de şaşırırdı.Kararsız kimseler bile ona dertlerini anlatırken ne yapacaklarına birden karar verirlerdi.Ya da çekingen biri aniden kendisini rahat ve konuşkan hissederdi.Mutsuzlar,dertliler onun karşısından ferahlamış,rahatlamış olarak ayrılırlardı.Hatta kendisinin önemsiz bir kişi olduğuna inanan biri bile,bütün bunları Momoya anlatırken nasıldır bilinmez daha konuşması sona ermeden söylediklerinin gerçek olmadığını,insanlar arasında onun da bir yeri olduğunu ve dünyada kendisinin de bir önemi bulunduğunu kavrardı.
Diğer Michael Ende Sözleri ve Alıntıları
Artık öğrendiği bir şey vardı: Başkalarıyla paylaşılmayan zenginlikler insanı mahvediyordu.- Bir hayal yoksulu olmayı asla istemem. Hayır Momo - bu cehennemden farksız.
- İnsanlar kendilerini korkutan şeylere çok daha çabuk inanıyorlar. Bu da bir bilmece.
- "Ya öbür tarafta ne var?"
"İşte orada, bazen taa içinde duyduğunu söylediğin müziği bulacaksın. Ama artık sen de o müziğin içindeki bir ses olacaksın." - Zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti.
- İnsanın işini severek ve isteyerek yapmasının bir önemi yoktu. Aksine önemli olan şey, ne kadar kısa sürede ne kadar çok işin yapıldığıydı.
- Bazen öyle anlar olur ki, hiçbir şeyin değeri kalmaz. Bu duyguyu herkes bilir.
- "Hayatım böyle geçip gidiyor," diye düşüncelere dalmıştı. "Makas şakırtısı, sabun köpüğü ve gevezelik. Varlığımdan ne anlıyorum? Bir gün gelecek ve sanki hiç yaşamamış gibi ölüp gideceğim."
- Beppo'ya göre, dünyadaki bütün anlaşmazlıklar kasıtlı ya da kasıtsız, aceleye getirilerek söylenmiş birtakım yalan yanlış sözlerden kaynaklanıyordu.
- ... çünkü Beppo'ya göre, dünyadaki bütün anlaşmazlıklar kasıtlı ya da kasıntısız, aceleye getirilerek söylenmiş birtakım yalan yanlış sözlerden kaynaklanıyordu.
...
"Bak Momo" derdi, "Ne biliyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor."
Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor."
Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman bir adım ilerlemeli. Sürekli olarak bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı."
Uzun bir süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Bir de bakarsın ki, adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan."
Başını öne eğip sözünü noktaladı: "Önemli olan da budur."
MOMO- Michael Ende
Carlos Fuentes
Jojo Moyes
E. L. James
Arthur Schopenhauer
Özdemir Asaf
Mihail Afansyeviç Bulgakov
Cengiz Gündoğdu
Fakir Baykurt
Ken Grimwood
Hilmi Yavuz