MEHLİKA SULTAN Mehlika Sultan'a âşık yedi genç Gece şehrin kapısından çıktı: Mehlika Sultan'a âşık yedi genç Kara sevdalı birer âşıktı. Bir hayâlet gibi dünya güzeli Girdiğinden beri rü'yâlarına; Hepsi meshûr, o muammâ güzeli Gittiler görmeye Kaf dağlarına. Hepsi, sırtında aba, günlerce Gittiler içleri hicranla dolu; Her günün ufkunu sardıkça gece Dediler: ''Belki bu son akşamdır'' Bu emel gurbetinin yoktur ucu; Daimâ yollar uzar, kalp üzülür: Ömrü oldukça yürür her yolcu, Varmadan menzile bir yerde ölür. Mehlika'nın kara sevdalıları Vardılar çıkrığı yok bir kuyuya, Mehlika'nın kara sevdalıları Baktılar korkulu gözlerle suya. Gördüler: ''Aynada bir gizli cihân.. Ufku çepçevre ölüm servileri.....'' Sandılar doğdu içinden bir ân O, uzun gözlü, uzun saçlı peri. Bu hâzin yolcuların en küçüğü Bir zaman baktı o viran kuyuya. Ve neden sonra gümüş bir yüzüğü Parmağından sıyırıp attı suya. Su çekilmiş gibi rü'yâ oldu!.. Erdiler yolculuğun son demine; Bir hayâl âlemi peydâ oldu Göçtüler hep o hayâl âlemine. Mehlika Sultan'a âşık yedi genç Seneler geçti, henüz gelmediler; Mehlika Sultan'a âşık yedi genç Oradan gelmeyecekmiş dediler!. ŞİİRİN MANASI : Yedi genç: İnsanoğlu Mehlika Sultan: İnsanın arzu ve istekleri Mehlika Sultan?a duyulan aşk: İnsanın istek ve arzularına ulaşma ihtirası Emel gurbeti: Hayatın kendisi Kuyu: Ölüm veya kabir Gümüş yüzük: İnsanın maddiyata verdiği önem Hayal âlemi, rüya: Ahiret, uhrevi dünya Şimdi; şiiri bu alegorik unsurların doğrultusunda inceleyecek olursak, Yahya Kemal?in şiiri altında nasıl bir fikir sisteminin yattığını rahatlıkla görebiliriz. İnsanoğlu hayata geldikten sonra istekleri de başlar. Fıtratında olan bir şeydir ya, sürekli memnuniyetsizdir. Hayat denen zorlu yolda, istekleri ve arzuları peşinden gider. Çoğu kez isteklerine kavuşamaz, ancak hep ümitlidir. Yola devam eder? Her türlü engeli aşar, yine de istek ve arzularının sonu yoktur. İstediği noktaya varacağını sanırken, sona gelir. Hayatın belki de en büyük, inkâr edilemez gerçeği olan ölümle karşılaşır. Ve maddiyatı dünyada bırakıp, ahrete göçer. Şiirlerinde büyük bir dünya yatan eşsiz insan Yahya Kemal Beyatlı'ya mekanı cennet olsun diyorum.
Diğer Yahya Kemal Beyatlı Sözleri ve Alıntıları
- Dün kahkahalar yükseliyorken evinizden,
Bendim geçen, ey sevgili, sandalla denizden!
Gönlümle, uzaklarda bütün bir gece sizden
Bendim geçen, ey sevgili, sandalla denizden! - Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer. - Dün kahkahalar yükseliyorken evinizden,
Bendim geçen, ey sevgili, sandalla denizden!
Gönlümle, uzaklarda bütün bir gece sizden
Bendim geçen, ey sevgili, sandalla denizden! - Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer. - Dil uyur mest olarak yâr-ı dilârâ söyler
Gül susar şerm ederek bülbül-i şeydâ söyler - Bir bahar yağmuru yağmış da açılmış havayı
Hisseden kimse hakîkat sanıyor hülyâyı - İmlâmız, lisânımız düzelince, lisânımız da kafamız düzelince düzelecek, çünkü o da ancak onlar kadar bozuktur, fazla değil!
- .. Ahşap ve toprak yapılı bu evler, âdeta bizimle birlikte nefes alır ve yaşardı.
- GEÇMİŞ YAZ Rü'yâ gibi bir yazdı. Yarattın hevesinle, Her ânını, her rengini, her şi'rini hazdan. Hâlâ doludur bahçeler en tatlı sesinle! Bir gün, bir uzak hatıra özlersen o yazdan Körfezdeki dalgın suya bir bak, göreceksin: Geçmiş gecelerden biri durmakta derinde; Mehtâb... iri güller... ve senin en güzel aksin... Velhasıl o rü'yâ duruyor yerli yerinde!
- Dönülmez akşamın ufkundayız. Vakit çok geç; Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç! Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile, Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle. Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan Geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece. Guruba karşı bu son bahçelerde, keyfince, Ya şevk içinde harab ol, ya aşk içinde gönül! Ya lale açmalıdır göğsümüzde yahud gül.