Kavga çıkarsa, primatlar da ağı bozulan örümcek gibi davranır: Tamir moduna geçerler. Uzlaşma, toplumsal ilişkilerin çok önemli olmasından kayaklanır. Çeşitli türler üzerinde yapılan araştırmalar, bireyler birbirine ne kadar yakınsa, birbiriyle ne kadar çok şeyi birlikte yapıyorsa, saldırganlığın ardından barışma oranlarının o kadar yüksek olduğunu göstermiştir. Davranışları, dostluğun ve aile bağlarının değerini bildiklerini gösterir. Bu genellikle korkularını aşmalarını ve saldırganlıklarını bastırmalarını gerektirir. Maymunların eski hasımlarına sarılmasının ve onları öpmesinin nedeni çatışmayı sona erdirme isteğidir. Böyle bir istek olmasa sadece birbirlerinden uzak dururlardı. Bu da beni aşağıdan yukarı ahlak görüşüme geri getiriyor. Ahlak kanunu yukarıdan dayatılmaz ya da akıl yürütme sonucu varılmış ilkelerden çıkmaz; ezelden beri var olan, içe işlemiş değerlerden kaynaklanır. En temel kanun, grup yaşantısının hayatta tutma değerinden çıkar. Ait olma, iyi geçinme, sevme ve sevilme arzusu, bağlı olduğumuz bireylerle iyi ilişkiler sürdürmek için elimizden geleni yapmamızı sağlar. Başka sosyal primatlar da bu değeri paylaşır ve herkesin onayladığı bir yaşam tarzını sürdürebilmek için duygularla eylemler arasına filtre koyarlar.