Kartlarınız? diye tekrarladı yine kadın. Güzelim, diye başladı Korovyev okşayıcı bir sesle. Ben güzel müzel değilim... diye onun sözünü kesti kadın. ...Ama söyleyin bana: Dostoyevski'nin yazar olduğuna inanmak için kendisinden kimlik kartı mı istemeniz gerekirdi? Hiçbir kimlik kartı gerekmeksizin rastgele bir eserinden beş yaprak alın, karşınızdaki adamın yazar olduğunu hemen anlarsınız. Hem, onun bir kimlik kartı edindiğini de hiç sanmıyorum! Sen ne dersin? diye sordu Korovyev Behennot'a. Gazocağını kalın defterin yanına bırakmış, isten kararan alnını silmekle uğraşan Behennot, Hayatı boyunca yazar olduğunu gösterir bir kimlik kartı bulunmadığına bahse girerim! dedi. Korovyev'in mantık örgüsü karşısında iyiden iyiye şaşıran kadın, Siz Dostoyevski değilsiniz, dedi. Hah hah ha! Kim bilir, kim bilir? diye söylendi Korovyev. Dostoyevski öldü, dedi kadın. Protesto ediyorum! diye ateşli bir sesle haykırdı Behennot. Dostoyevski ölümsüzdür! Kimlik kartlarınız yoldaşlar, dedi kadın. Bir türlü inadından vazgeçmeyen Korovyev, İnsaf edin, artık bu iş gülünç olmaya başladı, dedi. Bir yazar, kimliğini kartıyla değil yazdıklarıyla ispatlar. Kafamda üst üste yığılan tasarılar hakkında ne biliyorsunuz? Ya da şu kafanın içinde biriken tasarılar hakkında?
Diğer Mihail Afansyeviç Bulgakov Sözleri ve Alıntıları
At üstünde ıssız köy yollarından hiç geçmemiş birine anlatacak bir şeyim yok ;ne de olsa anlamayacak bununla ilgili anlatacaklarımı.Geçene de hatırlatmayı hiç istemem.- Tüm dünya bir yumak gibi sarmalanmış ,her yönden çekiştiriliyordu.
- Uzun lafın kısası hastaneden akşamın dokuzunda çıkıyordum,ondan sonra da ne yemek ne içmek ne de uyumak istiyordu canım.Tek istediğim birinin gelip beni doğuma çağırmamasıydı.
- Susuzluktan ölmek ,morfine susayarak ölmekle karşılaştırılınca cennetten inme,kutsal bir ölüm gibi...Bu diri diri gömülüp de,tabutun içinde kalan son hava zerreciklerini yakalamak istercesine göğsünü tırmalamak gibi veya yakılan bir kafirin alevin dilleri bacaklarını ilk yaladığında inlemesi,debelenmesi gibi bir his olsa gerek.Kansız,yavaş bir ölüm..
- Sizde her şey otomatik, planlı: Yok peçete şuraya, kravat oraya... Afedersiniz lütfen, mersi... Bu hayat değil. Gerçek yaşam bambaşka bir şey. Bütün bu şeyler eziyet çekmek için yaratılmış. Sanki çarlık zamanındayız.
- İnsanlığın gelişmesinde rol oynayan şey yine insanların kendileridir.
- İşin kötüsü, kalbi artık köpek kalbi değil... İnsan kalbi! Hem de bir insanın sahip olabileceği en adi kalp.
- Karanlık, günün korkunç ve anlamlı zamanıdır..!
- Her şey acı bir sonla noktalanır: Kısa bir süre önce dünyayı yönettiğini sanan kişi, kendini tahtadan bir kutunun içinde kaskatı kesilmiş bulur. Çevresi de, başka bir şey yapılamayacağını düşünüp onu yakar, kül eder.
- Şu sorunu düşünmek lütfunda bulun: Kötülük olmasa senin iyiliğin neye yarar, gölgeler silinse yeryüzü neye benzerdi? dedi.
Albert Camus
Fazıl Hüsnü Dağlarca
Adalet Ağaoğlu
Laurell K. Hamilton
Fernando Pessoa
Yılmaz Erdoğan
Yevgeni İvanoviç Zamyatin
Metin Altıok
Albert Einstein
Ingeborg Bachmann