Kafka'nın günlüğüne düştüğü, kendi kendisi için uyarı oluşturan bir notta somut olarak dile getirilir bu: «Köy Hekimi gibi çalışmalar bir süre beni memnun bırakabilir... ama ancak dünyayı Temiz'in, Gerçek'in, ve Değişmez'in aşamasına yüceltebildiğim zaman mutlu olabilirim.» Kafka'yı yorumlamaya kalkan hiç kimsenin böylesine kesin bir saptamayı aslında göz ardı etmemesi gerekir. Hani bundan böyle Kafka'ya, dünyaya kucak açan olumlu istekler açısından bakılması gerektiği gibi bir savı öne sürmek niyetinde değilim. Çünkü saçma olur böyle bir şey. Ama Kafka'nın dünyasını tanımlarken bütün güçlerini sefalet çığlıkları ve aşırı çaresizlik durumları arasında dolaşarak harcamamalarını da, Kafka yorumcularından haklı olarak bekleyebiliriz sanırım.