İçim fenalaşınca, ona gidiyorum. Bazen beni ok - AlıntıSöz

İçim fenalaşınca, ona gidiyorum. Bazen beni okuyup üflüyor. Bazen de kitaplarının en kalınını alıp üstüme doğrultarak okuyor, okuyor... üstelik o kadar korkunç şeyler okuyor ki! Okuduklarının nelerden söz ettiğini hiç anlayamıyorum. Hem, sözcüklerin kimileri de bana bir şey anlatmıyor. Sadece korkuyor ve sesini dinliyorum. Sesi de o kadar tuhaf çıkıyor ki... Sanki konuşan başkasıymış gibi... Merhamet nedir bilmez, acımasız biri. O an yüreğim. fenalaştığı zamandan da fazla ezilmeye başlıyor...

Diğer Fyodor Mihailoviç Dostoyevski Sözleri ve Alıntıları