?İyi insanlar ve yiğit savaşçı,? dedi nefes nefese, Çiftçi Giles atının sırtında yaklaşır, köylüler yaba, sırık ve ocak süngüleriyle (makul bir mesafeden) çevresine toplanırken. ?İyi insanlar, beni öldürmeyin! Ben çok zenginim. Verdiğim zararın karşılığını öderim. Öldürdüğüm bütün insanların cenaze masraflarını karşılarım, özellikle de Meşeli papazınınkini; asil bir kitabe dikilmeli onun için -gerçi pek sıskaydı ya. Her birinize gerçekten çok güzel bir armağan veririm. Evime gidip getirmeme izin vermeniz yeterli.? ?Ne kadar?? dedi çiftçi. ?Şey,? dedi ejderha çabucak hesap yaparak. Kalabalığın epey büyük olduğunu fark etti. ?Adam başı on üç lira sekiz kuruş?? ?Saçma!? dedi Giles. ?Zırva!? dedi insanlar. ?Boş laf!? dedi köpek. ?Adam başı iki altın, çocuklara ise yarısı?? dedi ejderha. ?Ya köpekler?? dedi Garm. ?Devam et!? dedi çiftçi. ?Dinliyoruz.? ?Herkese on lira ve bir kese gümüş, köpekler için ise altın tasma?? dedi Chrysophylax endişe içinde. ?Öldür onu!? diye bağırdı sabırsızlanmaya başlamış olanlar. ?Herkese bir kese altın ve hanımlar için elmas?? dedi Chrysophylax telaşla. ?Şimdi konuşmaya başladın, ama yeterli değil,? dedi Çiftçi Giles. ?Köpekleri yine unuttun,? dedi Garm. ?Keselerin büyüklüğü ne kadar?? dedi adamlar. ?Kaç elmas?? dedi karıları. ?Eyvah! Eyvah!? dedi ejderha. ?Batacağım.? ?Hak ediyorsun,? dedi Giles. ?Batmak ile yattığın yerde öldürülmek arasında seçim yapabilirsin.? Kuyruk ısıran?ı salladı ve ejderha büzüldü. ?Kararını ver!? diye bağırdı köylüler cesaretlenip yaklaşarak. Sayfa : 47