İyi beslenme ve modern tıp, insan evrimini yönlendiren elenme baskısını ortadan kaldırdı. Mesela kadınlarla bebekler, eskiden doğum sırasında ciddi risk altındaydı. Bunun suçlusu kısmen, aşırı büyük kafamıza göre dar olan doğum kanalıydı ve kanalı geniş tutma yolunda sürekli bir evrim baskısı vardı. Sezaryen bu durumu değiştirdi. ABD'de doğumların %26'sı sezaryenle yapılıyor; hatta Brezilya'da bazı özel kliniklerde bu oran %90'ı buluyor. Dar doğum kanalı olan daha fazla sayıda kadın hayatta kalıyor, bu da birkaç nesil önce ölüm sebebi olan bir özelliğin aktarılması demek. (...) Maymunlar halen gerçek baskılara maruz olduğu halde maymun evriminin sürüp sürmeyeceği de net değil. Onların sorunu aşırı baskı altında olmaları, neredeyse hiç şansları yok: Yok olmanın eşiğinde oyalanıyorlar. Senelerce, dünyadaki geniş yağmur ormanı alanlarını düşünerek, daima bize eşlik edecek maymunlar olacağı fikrini korudum. Ama artık karamsarlaştım. Topyekun habitat yıkımları, büyük yangınlar, kaçak avcılık, orman et ticareti (Afrika'daki insanlar maymun yer) ve son zamanlarda maymun nüfusunu kırıp geçiren Ebola virüsü yüzünden doğada iki yüz bin kadar şempanze, yüz bin goril, yirmi bin bonobo ve bir o kadar da orangutan kaldı. Bu kulağa çok fazla geliyorsa bir de düşmanla -insanlarla- kıyaslayın, altı milyar. Adaletsiz bir savaş ve 2040 yılına gelindiğinde, bütün maymun habitatlarının yok olacağı tahmin ediliyor. Neredeyse bütün genlerimizi paylaşan, bizden sadece bir parçacık farklı hayvanları bile koruyamazsak, biz insanlar pek zavallı olacağız. Onların yok olmasına izin vereceksek bırakalım her şey yok olsun ve dünyadaki yegane zeki canlı türü olduğumuz fikri de kendi kendini doğrulayan bir kehanete dönüşsün.