Hiç gelmeyen biri özlenir mi? Belki de en çok onlar özlenir. Tadanlar bilir. Onlar başka özlenir. Hiç gelmemiştir. Hatırlanacak bir duygu, bir iz bile yoktur ama onların yokluğu bir yanını yakar adamın. Gidenlerin anıları acıtır. Ama hiç gelmeyenlerin özlemleri başkadır, tamamlayamadığımız bir boşluk bırakır insanın içinde. Sebebini bilmeyince ilacını da bulamazsın. Cümlelerin sonu gelmez, cümlenin ortasında çekip gidesin gelir. Ona gidesin gelir, hiç gelmeyene... Bu kadar yanımızda ama bize uzak insan varken, Uzaklarda, Hiç duymadığımız o birinin muhabbeti en ihtiyacımız olması çok acı. Bilmiyorum derdimi anlayabiliyor muyum ama, çevremizdeki muhabbet edemediğimiz insanlardan çok, uzaklara ihtiyacımız var bizim. Göç etmeye ihtiyacımız var, göç edebileceğimiz bir yürege ihtiyacımız var, Ve henüz tanımadığımız o yüreği öyle çok özledik ki... (SF. 54)