Her nefeste ömürden bir nefes eksiliyor. Etrafıma bakıyorum kimseler kalmamış. be adam, elli yıl yaşadın hala uykudasın! hayatını boşuna geçirip, bir iş yapmayan, yolculuk davulu çalındığı halde, hala yükünü hazır etmemiş kimse utanacaktır. Göç sabahının tatlı uykusu, zavallı askeri yoldan alıkoyar. Bu dünyaya her gelen bir bina kurdu; ölünce başkasına bıraktı. Yerine gelende onun gibi kuruntuya kapıldı. O da öldü. Binayı kimse bitiremedi. kalıcı olmayan dünyayı dost zannetme! Bu gaddar dost edinmeye yaramaz. Madem ki, iyi ve kötü herkes ölecektir.o halde bahtiyar iyilik topunu çelen kimsedir. İhtiyacın olanı kabrine kendin gönder, senden sonra kimse göndermez. Sen önden gönder.
Diğer Şirazlı Şeyh Sadi (Şirazî) Sözleri ve Alıntıları
Sıcaktan kavrulan kum çölünde,
Susuzluktan kıvranan insanın ağzına
İster inci, isterse sedef aksın, ne çıkar!- Ne eşek gibi yük altındayım,
Ne bey gibi deve üstündeyim,
Ne efendi, ne köleyim,
Hiçbir şeyim yok.
Olmayan şey için kederlenmem.
Soluğum rahat. Her nefes bir ömür gibi. - İnsanoğlu bir bedenin azaları gibidir.
Aynı özden yaratılmıştır çünkü.
Bedenin bir yeri acırsa diğer uzuvlar da rahatsız olur bundan.
Başkasının üzüntüsünü paylaşmayana insan adı verilmez. - Fare yakalamada aslan gibidir kedi, lakin, kaplanla kavgaya girişse fareleşir.
- "Dilin konuşabiliyorken susma, konuş" dedi, "yarın ecel dilini susturacak, ister istemez susacaksın."
- Bir gün hamamda yıkanırken bir parça güzel kokulu kil vermişti arkadaşım.
"Misk mi, yoksa amber misin? Ne güzel korkuyorsun, bayıldım." dedim kile.
"Ben" dedi, "basit bir kil idim, bir süre gülle arkadaşlık yaptım, gülün kokusu sindi üzerime!" - "Bir tümseğin üzerinde otla bağlanmış birkaç demet taze gül gördüm. ?Bu değersiz ot ne oluyor ki gül ile birlikte bulunuyor?' dedim.
Ot ağladı ve şöyle dedi:
?Sus!
Kerem sahipleri arkadaşlığı unutur mu! Her ne kadar güzelliğim, rengim, kokum yoksa da nihayet ben de bu güllerin bittiği bahçenin otu değil miyim?'" - "Bir tümseğin üzerinde otla bağlanmış birkaç demet taze gül gördüm. ?Bu değersiz ot ne oluyor ki gül ile birlikte bulunuyor?' dedim.
Ot ağladı ve şöyle dedi:
?Sus!
Kerem sahipleri arkadaşlığı unutur mu! Her ne kadar güzelliğim, rengim, kokum yoksa da nihayet ben de bu güllerin bittiği bahçenin otu değil miyim?'" - Arkadaş!
"Filan kişi öldü," diye ölümün duyurulmadan iyilik yap ve hayatın değerini bil. - Lokman Hekim'e
"Güzel ahlakı kimden öğrendin?" diye sordular.
"Ahlaksızlardan" dedi.
Noam Chomsky
Jostein Gaarder
John Hart
Cem Mumcu
Paul Auster
William Golding
Orhan Pamuk
Cecelia Ahern
Füruğ Ferruhzad
Sinan Sülün