Harmanın sahibi İsmail adlı bir köylüydü.. ilk sözümüz hangi cephede bulunduğunu sormak oldu. Ondan sonra da ihracın ilk gününde ve sabahtan yaralandığını esir olarak Mısır?a götürüldüğünü, dört sene orada kaldığını anlattı. Kolundaki kursun yaralarını gösterdi. Ona tahmini olarak kaç kursun attığını ve bu kurşunların isabetli olup olmadığını sorduk. Söyle böyle 50-60 tane attığını ve karsıda kum gibi kaynayan düşmandan muhakkak ki birçoğunu devirebildiğini söyledi. Ona alayında çok kahraman askerler var mıydı? diye sorduk. Gülerek dudağını büktü, galiba biraz da kasıtla yarasıyla oynayarak ?en kötüsü bendim? dedi, ?hepsi benden yavuz kişilerdi?... Gözlerimiz parlayarak köylü dayıya baktık. Yaptığı erlikle öğünmeyen, yurt için ölümü vazife bilen bu Türk oğlu Türk?ü gönülden uluğladık.