Haksızlık edip çamur atarlar yalnıza; Fakat kardeşim, eğer yıldız olmak istiyorsan, daha az aydınlatmalısın onları tam da bu nedenden ötürü. Ve koru kendini iyilerden ve adillerden! Onlar, kendi erdemlerini yaratanları memnuniyetle çarmıha gererler nefret ederler yalnızlardan. Koru kendini kutsal basitlikten! Basit olmayan her şey, uzaktır ona göre kutsallıktan; sever de oynamayı ateşle odun yığınının ateşiyle. Koru kendini sevginin nöbetlerinden! Çok çabuk uzatır elini yalnız kişi, tesadüf ettiği her kişiye. Bazı kişilere, elini değil, pençeni uzatabilirsin sadece: ve ben isterim ki, tırnakları da olsun pençenin. Fakat karşılaşabileceğin en kötü düşman, bizzat kendin olacaksın daima; sensin mağaralarda ve ormanda pusu kuran kendine. Ey yalnız, yürümektesin kendine giden yolu! Gel gör ki, bu yol uğramakta, kendine ve yedi şeytanına. Münkiri olacaksın kendinin ve cadısı ve kâhini ve delisi ve şüphecisi ve uğursuzu ve şirreti. Yakmak istemelisin kendini, kendi alevinde: Nasıl yeni olabilirsin, önce kül haline gelmeden? Ey yalnız, sen yaratıcının yolunda yürürsün: Bir tanrı yaratmak istersin kendine yedi şeytanından. Ey yalnız, sen sevenlerin yolunda yürürsün: Kendini seversin ve bundandır ki kendini hor görürsün kendini, tüm sevenlerin hor gördüğü gibi. Yaratmak ister seven kişi, hor görür zira! Sevdiğini hor görmek zorunda kalmayan kişi, ne anlar ki sevgiden? Sevginle sığın yalnızlığına ve de yarattıklarına kardeşim; geç de olsa topallayarak gelecektir peşinden adalet. Gözyaşlarımla sığın yalnızlığa kardeşim. Ben, kendinden üstün bir şey yaratmak isteyeni ve bu uğurda yok olanı severim. Böyle buyurdu Zerdüşt.