'' Bu dünyaya katılmak, katlanılacak gibi değildir''.

'' Bu dünyaya katılmak, katlanılacak gibi değildir''.

İnsan düşüncesi ne müthiş şeydi, ölümden sonra bile haldur huldur yol alabiliyordu!..

... Lolita, hayatımın ışığı, kasıklarımın ateşi. Günahım, ruhum, Lo-li-ta; dilin ucu damaktan dişlere doğru üç basamaklık bir yol alır, üçüncüsünde gelir dişlere dayanır. Lo-li-ta.

"Lolita, hayatımın ışığı, kasıklarımın ateşi. Günahım, ruhum, Lo-Li-Ta; Dilin ucu damaktan dişlere doğru üç basamaklık bir yol alır, Üçüncüsünde gelir dişlere dayanır. Lo-Li-Ta"

Bazı kimseler -ben de onlardan biriyim- mutlu sonlardan nefret ederler. Kazık yemiş gibi oluruz biz. Aslolan, zarara uğramaktır. Felaket geliyorum derse gelmelidir.

"Dinliyordu, bu kesin. Beni dinlemesini dinledim. Benim onun beni dinlemesini dinlememi dinledi. Bir şey koptu. Hiç de düşündüğümü zannettiğim şeyi düşünmediğimi fark ettim; bilincimin tökezleyişini yakalamaya çalıştım, ama yolumu şaşırıverdim."

"Çikolata işindeydim. Çikolata iyi bir şeydir."

"Bu arada onun da batıl inançları vardı. Şu ?tahtaya vur' hikâyesi. Aceleci, kararlı bir edayla, dudakları sımsıkı, etrafında açık, cilasız bir ahşap yüzeyi aranırdı, bula bula masanın altını bulur, boğumlu parmaklarıyla (küçük küçük et yastıkçıkları parlak çilek rengi tırnaklarla sona eren, tırnaklar da ojeli olmalarına rağmen asla tam anlamıyla temiz olmazlardı; çocuk tırnakları) oraya vururdu - hızla, mutluluk bahsi hâlâ ılık ılık havada süzülürken."

"Başlarken, şu sözü şiar edinelim (sadece bu bölüm için değil, genel olarak): Edebiyat Aşktır. Şimdi devam edebiliriz."