Göğsünde vurup parçalanan kalbi, nihayet Bir saçları kan, gözleri keskin dişi çeldi. Artık bitecek ruhunu sarsan bu şeamet. Zira saçı kan sevgilinin ismi eceldi... İçtin de ecel zehrini sen kendi elinle Hala bu gönül hangi uzak gölgeyi bekler? Bak, haykırıyor Boştur ümitler diye dinle, Zulmette keder besteleyen gamlı köpekler. Bir dinle adem ülkesinin ruhunu: Yer yer Davet ediyor bak seni binlerce kucaklar... Bir sır gibi, sevda gibi sessiz gezinenler Bir gün seni otlarda uzanmış bulacaklar...