Git, uzaklara git, söz verdiğin gibi. İşte, koy başını şuraya, evinde. Mutsuzluğa gömülme, her an beni düşünme, kemiricinin biri olmak istemiyorum. Seni terk etmek zorundayım. Senin için başka bir kadın olacağım. Ona doğru git, bul onu, sana bıraktığımı ona ver.Sürmesi gerek bunun. Dişilik olmadan bu saatleri, bu yılları, bu derin acıyı, dalkavukça ve görkemli bir tavırla 'yazgı' denen bu hayvanlığı yaşayamazsın. Bütün sevgimle umuyorum ki onu, bulacaksın ve o birlikteliğimizde ölemeyen, ölmemesi gereken şeyin imdadına yetişecektir. Bu, beni unutmak demek olmayacaktır, dindarlıklarını ölüm ve umutsuzluğa ayıranların sofuca dedikleri gibi 'anılarıma ihanet etmek' olmayacaktır. Hayır, hayır! Tersine, bu bir kutsama, güvenli bir süreklilik,bizi çiğneyip geçen her şeye karşı bir meydan okuma olacaktır.Ölümsüzlüğün doğrulanmasıdır bu. Mutsuzluğa saygısızlık etmen için yardım etmesi gerekir sana. Binlerce yıldır yeterince 'saygı' gösterdik ona. Bize böylesine ilgisiz ve barbarca davranan şeyin karşısında başımızı çok kolay ve alçak gönüllü bir tavırla eğiyoruz. Bu, benim için bir dişilik gururu sorunu. Bir yaşam sorunu âdeta. Bir başkaldırı, bir tür onur mücadelesi, alaya karşı çıkma. Bu bilinmeyen kız kardeş onu karşılamaya gidiyor, ona ne kadar gereksinim duyduğumu söyle. Kaybolacağım,ama kadın olarak kalmak istiyorum.