Genç bir çoban, kopuzunu dizine koyarak hafif hafif çalmaya başladı. Gecenin sessizliğinde kopuzun her nağmesi kayadan kayaya vurarak perde perde uzuyordu. Göcenoğlu yavaş yavaş coştu. Söylemeye başladı: Hey, bre hey Şeytan Dağı! Kayaların ses mi verir? Bir kez konsa beğ otağı Dert mi olur, süs mü verir? Yürekleri yandırana, Altın kopuz indirene, Altın kızı kandırana Yedinci kız yas mı verir? Dağlar sıra sıra olsa, Doruğunda bora olsa, Seven gönül çıra olsa Yalazından is mi verir? Gücenoğlu! Bu ne yara? Güneş doğmuş sanki kara. Buncalayın dertli ere Ulu Tanrı us mu verir? Deli Kurt, Balaban?ın anlatmış olduğu Şeytan ve Yedi kız masalını kopuzun tellerinde yeniden dinlemişti. Kara Çoban?ın : ? Nasıl buldun ağa ? sorusuna : ? Güzel ! diye cevap verdikten sonra sanki kendisini Şeytan dürtmüş gibi bir soru da o sordu : ? Masaldaki Şeytan?ı aldatan yedinci kızın,hani şu kalbi olmayan kızın adı yok mu ? Kara Çoban,yüzünü göğe çevirerek bir şey arıyormuş gibi bakarken cevap verdi : ? Olmaz olur mu ? Masalda da , gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen?dir !?