Freud dini, insan icadı ve sadece bir yanılsama gibi güçlü terimlerle saf dışı bıraksa da, tümüyle terk edilmesini tavsiye etmek istememişti. Kaygılarını dile getirmek için 'Bir Yanılsamanın Geleceği'nin sonlarına kadar beklemişti: Dini, Avrupa medeniyetinden çıkarmak isterseniz, bunu ancak yerine başka bir doktrinler sistemi koyarak yapabilirsiniz ve bu sistem, başlangıçtan itibaren dinin bütün psikolojik özelliklerini EDİNECEKTİR: Aynı kutsallığı, katılığı, hoşgörüsüzlüğü, kendini savunmak için düşünceyi yasaklamayı. Komünizm deneyi bütünüyle tanrısız bir toplum kurma teşebbüsü değil miydi ve Freud'un kehanetlerini harfiyen yerine getirmemiş miydi? Marşları, uygun adım yürüyüşleri, ant içmeleri, Küçük Kızıl Kitapları havada sallamalarıyla bu hareket basbayağı dini taklit ediyordu. Dogmatizm, katılık ve militan dinsizlik almış yürümüştü, yıllar geçtikçe iyice arttı. (...) Freud, Batı düşüncesindeki sonsuz bir sarkaç hareketine işaret etmişti; Karl Marx'ın deyimiyle halkın afyonu ve akıldışı ilan edilen dinle dalga geçmekle, onu hayatımızdan çıkardığımızda olacaklardan duyulan kaygı arasında gider gelir bu sarkaç. (...) Ancak şu anda kaçınılmaz olarak döngünün tırsma safhasına giriyoruz. Ateistlerin çağrısına uyup bu önemli parçamızı kesip atmayı başarsak bile, geri kalan Tanrı-büyüklüğünde boşluğu nasıl dolduracağız?