Eşyanın yaşama dokunmuşluğu onun büyüleyici yanı.Eşya tanıdıktır çünkü.Siz gidersiniz o kalır.Biten biter,o olduğu gibi devam eder.Sahhaf eline düşen kitap bu yüzden farklıdır.Nadide nüsha olmasa bile onun daima bir hikayesi vardır.İlk sayfa da ithaflar,imzalar,isimler.Altı çizili satırlar,işaretler.Kapaklarına dokunan eller,satırlarına düşen gözler. Lakin o gün öğrendim ki birlikte bir kütüphane oluşturup da ayrılan sevgililerin kitapları için de sahaftan başka çıkar yol kalmazmış. Bu kadar büyümesem, bu kadar dağılmasam. Bu kadar dağılıp bu kadar parçalanmasam. Ne olur biraz küçülsem. Biraz sadeleşsem. Biraz ayıklayabilsem kendimi. Biraz azalsam. Şarkıları bu kadar çabuk eskitmesem. Romanlara bu kadar kolay dudak bükmesem. Şiirleri tüketmesem. Güzellik sıradan bir şeye dönüşmese. Daha fazla hayranlık duysam. Biraz şaşırsam. Küçülsem biraz. Bunca kalabalık arasında bulandı görüşüm. Sadeleşsem biraz, görüşümü keskinleştirebilsem.